Badania endoskopowe - Endoskopia kapsułkowa (Wideoendoskopia)

Wideoendoskopia kapsułkowa pozwoliła wypełnić lukę w ocenie jelita cienkiego, które uważano za „czarną dziurę” endoskopii. Wprowadzenie kapsułki PillCam SB ustanowiło nową, mało inwazyjną metodę obrazowania przewodu pokarmowego w naturalnych fizjologicznych warunkach. Drugą wersję kapsułki PillCam ESO przeznaczono do badania przełyku.

Jednorazowa kapsułka PillCam przesuwa się w przewodzie pokarmowym i pozyskuje wysokiej klasy kolorowe obrazy wnętrza jelit. Są one niezwłocznie przesyłane radiowo i odbierane przez czujniki umieszczone na brzuchu pacjenta, a następnie do przymocowanego na pasku odbiornika nagrywającego obrazy. Odbiornik odbiera przekaz obrazów z kapsuły, które mogą być oglądane na żywa bądź przechowywane w pamięci do późniejszej oceny. Obrazy przesłane przez kapsułę mogą być oglądane na żywa przy użyciu systemu RAPID Access stworzonego specjalnie do ich bezpośredniej analizy.

Podczas badania pacjent porusza się swobodnie z założonym odbiornikiem. Po zakończeniu badania odbiornik i czujniki są odłączane, a obrazy zgrane z odbiornika do stacji roboczej zaopatrzonej w aplikację RAPIS. Aplikacja przygotowuje automatycznie film wideo z uzyskanych obrazów do oceny diagnostycznej. Kapsuła nadal przesuwa się w przewodzie pokarmowym i jest wydalana naturalnie.

Kiedy film jest gotowy, może zostać odtworzony na stacji roboczej zaopatrzonej w aplikację RAPID bądź przesłany do innego komputera i odtworzony dzięki programowi do tego przeznaczonemu (RAPID Reader).

Głównymi składnikami systemu diagnostycznego GIVEN Imaging są:
1.Kapsuła PillCam.
2.Odbiornik
3.Stacja robocza z aplikacją RAPID
4.Aplikacja RAPID Reader

Połknięta kapsuła porusza się samoczynnie w przewodzie pokarmowym, wykorzystując naturalną perystaltykę. W związku z tym: powietrze nie jest insuflowane w żadnej części przewodu pokarmowego, nie dochodzi do pobudzenia receptorów czuciowych w związku z insuflacją i wprowadzeniem endoskopu. Nie stwierdza się wzrostu ciśnienia śródściennego (do 300 mm Hg) częstego przy klasycznej endoskopii i mogącego spowodować spadek, a nawet czasowe zatrzymanie przepływu w małych naczyniach krwionośnych. Nie obserwuje się efektu nacisku endoskopu na ścianę jelita mogącego prowadzić do perforacji. Nie stosuje się sedacji jak przy klasycznej endoskopii, przez co unika się wpływu leków mogących zmienić obraz zmian zapalnych i naczyniowych. Skurcze perystaltyczne powodują naturalne wydalanie kapsuły. Przewód pokarmowy jest oglądany w naturalnym, fizjologicznym stanie, co wiąże się ze zmianą paradymatu podejścia do diagnostyki endoskopowej.

Pracownia Endoskopii Przewodu Pokarmowego Diagnostyczno - Konsultacyjna Opracowanie w oparciu o materiały z DDW Nowy Orlean 2010
dr n. med. Henryk Wójtowicz