Blizny powstają w wyniku naturalnego procesu gojenia się ran. Któż z nas nie ma śladów po oparzeniu, upadku, czy zabawie z ulubionym kotem, który przy pomocy pazurów zakończył igraszki? W miejscu zranienia lub innego uszkodzenia skóry powstają blizny. Chociaż wiemy, że powstawanie blizn jest naturalnym procesem gojenia się ran, to strukturą i zabarwieniem blizny nie przypominają zdrowej skóry przed urazem, dlatego wiele osób odczuwa z tego powodu dyskomfort psychiczny i poszukuje skutecznych metod pozbycia się tych nieestetycznych zmian skórnych.
Na wygląd blizny składa się wiele czynników. Zależy on od przyczyny urazu, np. zranienia czy oparzenia, okolicy ciała, która uległa urazowi, czasu trwania gojenia się rany, czy wreszcie indywidualnej skłonności do nadmiernego bliznowacenia. Zazwyczaj początkowo blizna jest różowa, z czasem blednie, a ostatecznie przybiera perłową barwę, nie odzyskując koloru normalnej skóry, gdyż nie zawiera już pierwotnego barwnika.
Najmniej widoczne są blizny w kształcie linii, po zadrapaniach czy zacięciach, ukryte wzdłuż naturalnych bruzd i fałdów skórnych. Najbardziej szpecące są blizny płaszczyznowe, o nierównej powierzchni i zabarwieniu, niekiedy powodujące napięcia i przykurcze, np. po oparzeniach, zmiażdżeniach i innych ciężkich urazach.
Czasem drobne zadrapanie, uraz, czy ślady po trądziku w miejscu widocznym, zwłaszcza na skórze twarzy i rąk, są szpecącą pamiątką, która przeszkadza i denerwuje. Widać je nawet kiedy się opalisz. Dawniej blizny na ciele, zwłaszcza mężczyzny były czymś w rodzaju wizytówki świadczącej o waleczności i odporności ich posiadacza. Dzisiaj wzorzec urody jest inny i nie musimy żyć z tymi kłopotliwymi śladami. Współczesna medycyna dysponuje bowiem szeregiem leków i technik leczniczych, umożliwiających prawie stuprocentową poprawę wyglądu zranionej skóry.
Jak pielęgnować skórę dotkniętą defektami i pozbyć się szpecących skórę blizn decyduje rodzaj blizny jaka powstała w wyniku procesu gojenia się uszkodzonej skóry.
Rodzaje blizn jakie mogą powstać w wyniku uszkodzenia skóry:
Blizny zwykłe - są to ślady po niewielkich zranieniach, które przyjmują postać jasnych zabliźnień i często znikają całkowicie lub pozostają lekko widoczne.
Blizny przerostowe - obserwuje się najczęściej u dzieci, niekiedy też u dorosłych. Początkowo są one pogrubione i twarde, o sinoczerwonym zabarwieniu, swędzące lub piekące. Mogą utrzymać się przez wiele miesięcy po zranieniu. Przyczyną ich powstawania jest zazwyczaj przedłużone gojenie rany. Często występują w wyniku oparzeń.
Blizny po oparzeniach i innych urazach mogą powodować ubytki dużych fragmentów skóry. Powstają wtedy blizny, które pociągając brzegi skóry do siebie, prowadzą do przykurczu. Oprócz skóry obejmuje on także przyległe mięśnie i ścięgna, ograniczając zakres ruchów w stawach. Jeśli przykurcze dotyczą tylko skóry, może powodować wywinięcie np. powieki czy wargi lub ich deformację. W niektórych okolicach ciała, w miejscu największego napięcia skóry może prowadzić do pękania naskórka
Keloidy (bliznowce) - to blizny wyniosłe nad poziom otaczającej je skóry, mające kształt wybrzuszeń powstałych ponad brzegami rany. Najczęściej są twarde i ciemnoczerwone. Przyczyną powstawania takich blizn jest skłonność do nadmiernej produkcji białka zwanego kolagenem. Najczęściej pojawiają się w okolicach mostka, ramienia oraz płatków usznych. Bardziej podatne na ich tworzenie są osoby posiadające ciemną karnację skóry.
Blizny atroficzne - to blizny po ospie wietrznej oraz blizny po trądziku, które powstały w wyniku zakłócenia procesu gojenia, kiedy ubytki skóry nie były zastępowane włóknistą tkanką łączną. Dodatkowym problemem tego typu blizn jest fakt, że występują one na całej powierzchni twarzy i trudno jest je ukryć.
Blizny pooperacyjne - to blizny powstające w miejscu przecięcia skóry skalpelem. Blizny po cięciu cesarskim początkowo są czerwono-różowe z czasem bledną i stają się mniej widoczne. Preparaty zawierające w swoim składzie składniki przeciwzapalne i regenerujące skórę przyspieszają prawidłowy proces gojenia się rany po cięciu skalpelem.. Zdarza się jednak, że w miejscu zszycia powstaje bliznowiec czyli zgrubienie, które jest większe niż zwykła blizna. Bliznowiec nie jest groźny dla zdrowia kobiet, jego największym mankamentem jest nieestetyczny wygląd. Chcąc uniknąć pojawienia się bliznowca lub zmniejszyć ryzyko jego pojawienia się młoda mama powinna na zagojoną ranę zastosować
plaster silikonowy w żelu Kelo-cote, który zapobiegnie nieprawidłowemu bliznowaceniu.
Pielęgnację skórę dotkniętej bliznami, które powstały w wyniku procesu gojenia się uszkodzonej skóry warto rozpocząć jak najszybciej, najlepiej w momencie zagojenia się rany. Im wcześniej zastosujemy odpowiedni preparaty na blizny, tym większą mamy szansę na ich spłycenie i zmniejszenie widoczności.
Kelo-cote® plaster silikonowy w żelu to jedyny w swoim rodzaju, plaster silikonowy do leczenia blizn nowopowstałych oraz „starych” w postaci żelu.
Skuteczność plastra
Kelo-cote® w leczeniu wszystkich rodzajów blizn:
pooperacyjnych, pooparzeniowych, pourazowych, potrądzikowych, po cesarskim cięciu potwierdzona została badaniami klinicznymi. Kelo-cote® został opracowany by pomóc w leczeniu blizn i przywrócić naturalny wygląd skóry po zagojeniu się rany.
Kelo-cote® plaster silikonowy w żelu o opatentowanej formule i unikalnej technologii przylegania do skóry SILICLEAR COMPLEX przeznaczony jest do stosowania na blizny różnego pochodzenia w celu zmniejszenia ich widoczności oraz zmniejszenia ryzyka powstawania przerostów lub bliznowca.
Dodatkowe zalety plastra Kelo-cote®:
- Zmiękcza, wygładza i spłaszcza powierzchnię blizny
- Zmniejsza stopień odbarwienie blizny
- Łagodzi swędzenie i uczucie dyskomfortu
- Wpływa na normalizację produkcji kolagenu
Kelo-cote® plaster silikonowy w żelu łatwo nakłada się na wszystkie obszary skóry, w tym okolice stawów i szybko wysycha pozostawiając niewidoczny, przepuszczający powietrze „film”, stanowiący ochronę przeciw bakteriom oraz negatywnym bodźcom środowiska zewnętrznego.
Zawarte w składzie żelu polimery dwutlenku krzemu wysychając łączą się krzyżowo tworząc cienki plaster samo przyklejający się do skóry.
Opatrunek zapewnia okluzję, utrzymuje się na skórze przez 12 godzin po czym złuszcza się wraz z naskórkiem.