Stożek rogówki? Zobacz jak łatwo można zatrzymać jego rozwój!

Potrzeba jedynie 50 minut, by zatrzymać rozwój stożka rogówki i przywrócić pacjentowi komfort widzenia. Właśnie tyle trwa zabieg Cross Linking – najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda leczenia tego schorzenia. Na czym dokładnie polega? I co warto wiedzieć o samym stożku? Zapraszamy do lektury!

Rogówka w kształcie stożka? O co tu chodzi?

Rogówka to przezroczysta, najbardziej zewnętrzna warstwa oka. Dzięki swoim zdolnościom skupiającym bierze udział w procesie widzenia. Czasami jednak może dochodzić do zaburzenia jej funkcjonowania: najczęściej dzieje się tak, gdy rogówka ulegnie nadmiernemu ścieńczeniu i uwypukleniu. Przyjmuje wówczas stożkowaty kształt, a do tego dochodzą niepokojące objawy wzrokowe. Oznacza to, że mamy do czynienia ze stożkiem rogówki (łac. keratoconus). Schorzenie zazwyczaj dotyczy osób młodych (ok. 20-30 roku życia), ale może pojawić się zarówno w starszym, jak i młodszym wieku.

Objawy stożka rogówki

Jak objawia się stożek rogówki? Do najczęściej występujących symptomów zaliczamy:

- pogorszenie ostrości wzroku przypominające krótkowzroczność lub astygmatyzm;
- rozmycie obrazu;
- wrażenie „halo” (aureoli) wokół źródeł światła;
- podwójne lub potrójne widzenie;
- pieczenie, swędzenie i zaczerwienienie oczu;
- gorsze widzenie w nocy i w słabych warunkach oświetleniowych;
- nietolerancja soczewek kontaktowych, np. częste wypadanie ich z oczu;
- nadwrażliwość na światło.

Większość z tych objawów nie jest charakterystyczna i początkowo może wydawać się, że są efektem np. alergii lub przemęczenia wzroku przed komputerem. Warto regularnie badać się u okulisty – dzięki temu mamy szansę zareagować, gdy schorzenie nie będzie jeszcze bardzo rozwinięte.

Stożek rogówki – co można zrobić?

Na szczęście leczenie stożka rogówki jest dziś możliwa! Współczesna medycyna ma do zaoferowania pacjentom z tą chorobą kilka różnych rozwiązań. Choć samego schorzenia w pełni wyleczyć się nie da, można jednak istotnie spowolnić lub nawet zahamować jego dalszy rozwój, a przy tym poprawić jakość widzenia u pacjenta. Pomóc może:

Cross Linking – najczęściej wybierana metoda, piszemy o niej więcej poniżej.
Topoguided – metoda obecnie dość rzadko stosowana; polega na laserowym wyrównaniu powierzchni rogówki.
Pierścienie rogówkowe Intacs – zabieg wszczepienia specjalnych, przyjaznych dla oka pierścieni, których zadaniem jest spłaszczenie powierzchni rogówki i zmniejszenie uciążliwych objawów stożka. Dzięki nim często o wiele łatwiejsze jest skorygowanie wzroku tradycyjnymi metodami, np. okularami.

Kompleksowa diagnostyka umożliwia rozpoznanie schorzenia i właściwe określenie jego zaawansowania. Wśród wykonywanych badań znajdują się m.in.: biomikroskopia i topografia rogówki. Im wcześniej wykryty stożek, tym szersze możliwości terapeutyczne dla pacjenta.

Cross Linking – nadzieja dla pacjentów ze stożkiem

Najczęściej wybieraną przez lekarzy i pacjentów formą korekcji stożka jest zabieg Cross Linking. To innowacyjna metoda, która pozwala nie tylko ograniczyć rozwój schorzenia, ale bardzo często również zatrzymać jego postępy! Znane są też przypadki cofania się stożka po Cross Linking.

Na czym polega zabieg? W trakcie , ok. 50-minutowej procedury, rogówkę nasącza się roztworem ryboflawiny, a następnie poddaje działaniu promieniowania UVA o specjalnie dobranej długości fali. Dzięki jego działaniu między włóknami kolagenu tworzącego rogówkę dochodzi do zwiększonego wytwarzania wiązań krzyżowych. Zwiększa to wytrzymałość tkanki i stabilizuje jej powierzchnię, co umożliwia zatrzymanie postępów stożka. Dzięki zastosowaniu znieczulenia miejscowego, procedura Cross Linking jest zupełnie bezbolesna! Zabieg można wykonać z abrazją (czyli usunięciem nabłonka rogówki – z czasem odrasta) lub bez niej.

Zabieg Cross Linking i inne formy terapii stożka rogówki znaleźć można się w ofercie Specjalistycznego Centrum Korekcji Wzroku – Vidium Medica, które posiada swoje placówki w Warszawie i Krakowie. Po więcej informacji zapraszamy również na stronę https://crosslinking.pl/.

Czynniki ryzyka stożka rogówki

W porządku, ale skąd tak właściwie bierze się stożek rogówki? Niestety bezpośrednia przyczyna pojawiania się go pozostaje nieznana. Wyróżnia się jednak całkiem sporo czynników, które mogą zwiększać ryzyko występowania tego schorzenia. Należą do nich:

- Choroby atopowe (np. atopowe zapalenie skóry, atopowe zapalenie spojówki i rogówki);
- Częste tarcie oczu;
- Czynniki genetyczne (stożek może występować rodzinnie);
- Niektóre choroby genetyczne, np. zespół Downa, zespół Marfana, zespół Turnera;
- Zwyrodnienie barwnikowe siatkówki;
- Znaczna ekspozycja na światło UV (np. nadmierne opalanie się lub korzystanie z solarium, używanie okularów przeciwsłonecznych bez filtra UV);
- Błędy podczas używania z soczewek kontaktowych (niewłaściwe zakładanie i zdejmowanie ich, zbyt długie korzystanie);
- Wrodzona łamliwość kości;
- Wrodzona dysplazja stawów biodrowych;
- Niektóre choroby tkanki łącznej, np. zespół Elhersa-Danlosa;
- Retinopatia wcześniacza.