Krwiaki podskórne jako wynik urazu

Krwiak podskórny jest to zbiornik krwi znajdujący się w tkance podskórnej powstały na drodze uszkodzenia ściany naczynia krwionośnego. Krwiaka można różnicować z podbiegnięciem krwawym, potocznie nazywanym siniakiem, poprzez miejsce do którego trafiła krew po wylaniu się z naczynia. Krwiak jest zbiornikiem uciskającym okoliczne tkanki, siniak natomiast nacieka okoliczne struktury działające w sposób podobny do gąbki, innymi słowy siniak ma charakter bardziej rozlany a mniej miejscowy.

Przyczyny powstania krwiaka

Krwiak podskórny powstaje zwykle na drodze jednego z dwóch mechanizmów:

• Bezpośrednie uszkodzenie mięśnia lub tkanki podskórnej na drodze urazu lub innej siły mechanicznej działającej miejscowo.
• Pośrednie uszkodzenie tkanki – nadmierne naprężenie mięśnia lub ścięgna spowodowane np. niefizjologicznym odgięciem kończyny może skutkować uszkodzeniem naczyń krwionośnych okolicznych tkanek i powstaniem krwiaka.

Oba mechanizmy powstania krwiaka skutkują wynaczynieniem krwi doprowadzając do powstania zbiornika, który zwykle można wyczuć oraz często można zaobserwować na nim objaw chełbotania.

Najczęstszą przyczyną powstania krwiaka są urazy sportowe. Niemal każdy sport wiąże się z ryzykiem uszkodzenia tkanki, jeśli nie poprzez bezpośredni uraz to poprzez nadciągnięcia mięśnia podczas wykonywania wysiłku fizycznego. Zwykle krwiaki są wynikiem niegroźnego uszkodzenia, należy jednak zwracać uwagę na pozornie niegroźne urazy. Często występujące krwiaki powstałe bez wyraźnej przyczyny mogą być objawem niedoboru czynników krzepnięcia. Nieprawidłowe krzepnięcie może być skutkiem zarówno wrodzonych dolegliwości takich jak hemofilia, może jednak powstać wtórnie przy między innymi niewydolności wątroby.

Krwiak – co robić dalej?

Krwiak jest stanem zwykle niegroźnym. Powstały na drodze urazu, w prawidłowych warunkach, przechodzi przez naturalny proces wchłaniania i zanikania. Początkowo czerwony krwiak zmienia swoją barwę na siną aby ostatecznie osiągnąć kolor brunatno-żółty. Zmiana koloru związana jest z procesami rozkładania hemoglobiny, naturalnie zachodzącymi w wynaczynionej krwi.

W szybkim poradzeniu sobie z krwiakiem pomaga zaopatrzenie urazu od razu po jego wystąpieniu. Zastosowanie schematu postępowania opisanego w formie skrótowca PRICE czyli protection, rest, ice, compresion, elevation (ochrona przed kolejnym urazem, odpoczynek, obłożenie lodem, zastosowanie ucisku, uniesienie kończyny) pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstania krwiaka lub zmniejszenie jego objętości. Na zwiększenie szybkości wchłonięcia krwiaka pozytywny wpływ ma nałożenie w miejscu krwiaka żelu heparynowego Lioton 1000.

Urazy sportowe często wiążą się z bólem. W celu zminimalizowania bólu można stosować zimne okłady oraz leki z grupy niesterydowych leków przeciwzapalnych. Leki przeciwbólowe działają zarówno w formie doustnej jak również używane miejscowo w formie żelu.

Krwiaki powstałe na drodze urazu zwykle nie są groźne i ustępują samoistnie lub z pomocą prostych działań terapeutycznych wymienionych wcześniej. Krwiaków podskórnych nie należy jednak zupełnie bagatelizować. Obecność krwiaków, które powstają bez wyraźnej przyczyny, pojawiają się często lub budzą nasz niepokój mogą być skonsultowane z lekarzem w celu diagnostyki i ewentualnego leczenia.