Kiedy szczepi się na WZWB?

Szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (inaczej WZW B) jest zalecane dla większości osób, aby zapewnić ochronę przed zakażeniem wirusem HBV, który jest przyczyną tej choroby. Dowiedz się więcej o zagrożeniach związanych z WZWB oraz upewnij się, w jakim przypadku warto rozważyć przyjęcie szczepienia przeciwko tej chorobie.

WZWB co to?

Nazwa WZW B to skrót od wirusowego zapalenia wątroby typu B, a dolegliwość ta stanowi jedną z najgroźniejszych chorób zakaźnych dla człowieka. W porę niewykryte lub zlekceważone zakażenie wirusem HBV może doprowadzić do poważnych uszkodzeń wątroby, a nawet do śmierci osoby zakażonej.

Zazwyczaj około 90% przypadków zakażeń HBV udaje się wyleczyć, jednak konieczne jest do tego jego szybkie wykrycie. Po wykonaniu testów na obecność WZW B lekarz prowadzący przystąpi do rozpoczęcia kilkumiesięcznej terapii obejmującej zastosowanie między innymi leczenia farmakologicznego oraz innych koniecznych procesów w celu skutecznego wyleczenia organizmu pacjenta.

Warto podkreślić, że nie wszystkie zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu B przebiegają tak samo. Przebieg choroby w głównej mierze zależy od organizmu osoby zakażonej. Najważniejsze jest, aby WZWB zdiagnozować jak najszybciej i zmniejszyć ryzyko ewentualnych powikłań.

WZW B – rodzaje

Wirusowe zapalenie wątroby typu B inaczej żółtaczka typu B występuje w dwóch postaciach:

• ostrego zapalenia wątroby – taki stan organizmu utrzymuje się od momentu zakażenia się do 6 miesięcy. Objawy narastają zdecydowanie wolniej, jednak mogą być dość uciążliwe dla osoby zakażonej. Postać ostra może wywoływać wymioty, bóle brzucha, uczucie ciągłego zmęczenia, a nawet świąd skóry. Około 90% pacjentów udaje się wyleczyć. Kolejne 10% stanowią osoby, u których nie udało się wykryć postaci ostrej na czas. W takim przypadku zapalenie ostre przekształca się w postać przewlekłą, która jest groźniejsza dla organizmu pacjenta, a nieodpowiednio leczona może doprowadzić nawet do śmierci.


• przewlekłe zapalenie wątroby – taka postać choroby wynika z utrzymania się w organizmie osoby zakażonej ostrego zapalenia wątroby powyżej 6 miesięcy. Właśnie dlatego tak ważne są regularne badania i profilaktyka. Postać przewlekła może doprowadzić do rozwinięcia się marskości wątroby, niewydolności wątroby, a w najgorszym wypadku do raka wątrobowokomórkowego i śmierci pacjenta.

Czym jest i dla kogo obowiązkowe szczepienie WZWB?

Szczepienie przeciwko WZW B, które jest również znane jako wirusowe zapalenie wątroby typu B (HBV), jest jednym z najważniejszych środków prewencyjnych w zwalczaniu tej choroby. Szczepionka chroni przed infekcją wirusem HBV, który atakuje wątrobę i może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Szczepionka przeciwko WZW B bazuje na komórkach wirusa HBV. Kiedy zostanie podana pacjentowi, organizm reaguje, wytwarzając przeciwciała przeciwko temu wirusowi. Jeśli w późniejszym czasie osoba jest narażona na działanie wirusa HBV, przeciwciała są gotowe do zwalczania infekcji, zanim zdążą się rozwinąć pełne objawy choroby. Szczepienie przeciwko WZW B jest bezpieczne i skuteczne. Regularne wykonywanie szczepień jest kluczowe dla ochrony zdrowia osobistego i zapobiegania szerzeniu się tej choroby.



Szczepienie WZWB jest przeznaczone dla wszystkich noworodków, niemowląt, dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych. Chociaż w Polsce dla osób dorosłych nie jest ono obowiązkowe, warto rozważyć je w przypadku:

• pracowników służby zdrowia – osoby pracujące w branży medycznej, które są narażone na kontakt z krwią i innymi płynami ustrojowymi pacjentów, powinny być szczepione przeciwko WZW B, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia wirusem.


• osób zażywających narkotyków – osoby, które używają narkotyków za pomocą wspólnych igieł lub innych narzędzi, są narażone na ryzyko zakażenia się wirusem HBV i powinny być szczepione.


• osób podróżujących do regionów / krajów o wysokim ryzyku – osoby, które planują podróż do obszarów, w których wirusowe zapalenie wątroby typu B jest powszechne, powinny również rozważyć zaszczepienie się przed podróżą.


• osób praktykujących seks bez zabezpieczenia z wieloma partnerami – osoby, które uprawiają taki rodzaj seksu lub często zmieniają partnerów seksualnych, mogą być bardziej narażone na ryzyko zakażenia HBV i powinny rozważyć szczepienie się przeciwko WZWB.


• osób zakażonych wirusem HIV – ponieważ są bardziej podatne na infekcje, w tym wirusowe zapalenie wątroby typu B, dlatego szczepienie przeciwko WZW B jest zalecane również w takich przypadkach.


• osób z przewlekłymi schorzeniami wątroby – osoby z chorobami wątroby, takimi jak marskość wątroby czy inne zapalenia wątroby, powinny być szczepione przeciwko WZW B, aby ochronić osłabiony organ przed dodatkowym obciążeniem.

Jakie roczniki były szczepione na WZW B?

Początkowo w Polsce powszechnymi szczepieniami przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B objęto całą populację urodzoną po roku 1986, jednak od 1993 roku władze naszego kraju zastosowały obowiązkowe szczepienia noworodków i niemowląt wyłącznie w niektórych województwach (między innymi warszawskim, płockim, łódzkim, krakowskim czy chełmskim). Z rokiem 1996 weszło w życie nowe prawo, które dotyczyło obowiązkowych szczepień noworodków przeciwko WZWB na terenie całego kraju.

Szczepienie WZW B przed zabiegiem

Polskie prawo nie wykazuje konieczności wykonywania obowiązkowych szczepień przeciwko WZWB przed zabiegami chirurgicznymi. Nie zmienia to jednak faktu, że istnieją sytuacje, przy których wskazane jest świadome poddanie się zaszczepieniu bezpośrednio przed zaplanowanym zabiegiem operacyjnym.

Niestety w dalszym ciągu wiele osób oczekujących na zabieg nie zdaje sobie sprawy z możliwości zakażenia się WZW B. Podczas operacji organizm człowieka jest szczególnie narażony na wniknięcie wirusa HBV do krwi. Pamiętajmy, że nawet najmniejsza rana może przyczynić się do zakażenia, a co dopiero skomplikowany zabieg chirurgiczny. Głównym czynnikiem ryzyka zachorowania są rodzaj i rozległość operacji bądź zabiegu. Warto mieć na uwadze, że podczas takiego procesu narażeni są nie tylko pacjenci, ale również personel medyczny, oczywiście pod warunkiem, że dojdzie do naruszenia ciągłości tkanki skórnej.

Dlaczego warto zaszczepić się przed zabiegiem?

Pierwszym czynnikiem jest ochrona zdrowia pacjenta. Szczepienie jest istotne dla zapewnienia ochrony zdrowia, szczególnie przy ryzyku kontaktu z zakażoną krwią lub innymi płynami ustrojowymi. Inwazyjne procedury medyczne mogą stać się idealnym środowiskiem do przedostania się wirusa do krwi pacjenta.

Drugim czynnikiem jest ochrona personelu medycznego. Może zdarzyć się tak, że lekarz bądź asystent wykonujący zabieg chirurgiczny naruszy swoją tkankę skórną, a zakażona krew pacjenta dostanie się do rany. Osoba zakażona wirusem HBV obecna w środowisku medycznym stanowi wysokie ryzyko przeniesienia choroby na pracowników służby zdrowia.

Trzecim czynnikiem jest środowisko zwiększonego ryzyka. Każdy powinien mieć świadomość zagrożenia zakażeniem się wirusem HBV. W niektórych placówkach medycznych (szpitale, kliniki, ośrodki medyczne) istnieje większe ryzyko kontaktu z zakażoną krwią lub innymi cieczami ciała. Tyczy się to również przypadków usunięcia pieprzyka itp. W takich miejscach szczepienie WZW B może być szczególnie zalecane dla pacjentów o osłabionym organizmie, którzy są bardziej podatki na zakażenie się wirusem.