Jak skutecznie leczyć oparzenia i zapobiegać bliznom

Nie każde oparzenie jest groźne, jednak w przypadku każdego oparzenia należy przyjąć zasadę mówiącą, że jest ono cięższe, niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Głębokie oparzenia bardzo często nie powodują bólu, wskutek natychmiastowego zniszczenia zakończeń nerwowych. Z tego powodu mogą one wydawać się bezpośrednio po incydencie mniej groźne. dlatego oprócz oparzeń zupełnie niegroźnych, każde oparzenie powinno być konsultowane z lekarzem, który dobierze właściwy sposób leczenia.

Oparzone miejsce wymaga natychmiastowej reakcji po to, aby zapobiec uszkodzeniu głębszych i większych obszarów skóry. Liczy się nie tylko czas, ale i dobór odpowiednich preparatów na oparzenia, które zapewnią prawidłowy proces gojenia się rany i zmniejszą ryzyko powstania blizny.

Chłodna woda to podstawowy środek który powinniśmy zastosować natychmiast po oparzeniu skóry. Chłodna woda nie tylko uśmierza ból, ale też łagodzi obrzęk, hamuje uszkodzenie komórek, zmniejsza głębokość oparzenia i zmniejsza utratę płynów. W przypadku rozległych oparzeń zapobiega chorobie oparzeniowej lub zmniejsza jej nasilenie.

Woda nie może być bardzo zimna, lecz chłodna ok. 20°C. Można polewać nią ranę lub zanurzyć oparzone miejsce w naczyniu z wodą. Zabieg powinien trwać ok. 15-20 minut.

Jeśli na skórze pojawiły się pęcherze lub doszło do powstania otwartej rany, zaleca się przyłożenie okładu z lodu owiniętego materiałem.

Po schłodzeniu poparzenia należy zdezynfekować ranę, aby nie doszło do zakażenia i tym samym utrudnionego gojenia. Do odkażania ran natychmiast po oparzeniu zaleca się stosować produkty zawierające pantenol. Do leczenia i pielęgnacji ran możemy wykorzystać dostępne w sklepach medycznych preparaty, które przyspieszają gojenie się ran po oparzeniach I i II stopnia, należy do nich np. żel Octenisept. W czasie pielęgnacji należy zadbać o czystość oraz wilgotne środowisko rany oparzeniowej.

Leczenie oparzeń skóry

Leczenie ran należy wspomagać poprzez regularne czyszczenie powierzchni oparzonego miejsca w przeciwnym razie w zranionym miejscu może się wywiązać stan zapalny, który spowolni proces gojenia. Gojenie się ran może być utrudnione z powodu zanieczyszczenia rany lub w wyniku zakażenia bakteryjnego lub wirusowego. W krytycznych przypadkach zainfekowanie rany może doprowadzić do poważnych powikłań, takich np. jak ropień. Na szczęście można temu zapobiec, stosując odpowiednie środki do dezynfekcji – dopiero po dokładnym oczyszczeniu rany można na nią nałożyć opatrunek.

To, czy po oparzeniu utworzy się blizna, zależy od kilku czynników, a przede wszystkim od stopnia oparzenia, jego rozległości i wdrożenia natychmiast po oparzeniu odpowiedniej pielęgnacji.

W zależności od głębokości oparzenia, wyróżniamy 4 stopnie uszkodzenia skóry. Przy pierwszym stopniu oparzenia, gdzie uszkodzeniu ulega tylko naskórek najczęściej udaje się uniknąć blizny, ponieważ wiąże się ono zwykle z pojawieniem się jedynie zaczerwienienia, obrzęku oraz pieczeniem oparzonej powierzchni. Po kilku dniach wspomniane objawy mijają, a miejsce oparzenia wygląda jak przed wypadkiem.

Częściej dochodzi do powstania blizny po oparzeniu drugiego stopnia, wówczas uszkodzeniu ulega naskórek i powierzchowne warstwy skóry właściwej lub naskórek i głębokie warstwy skóry właściwej. Powstaje nie tylko rumień i obrzęk, ale także pęcherze wypełnione płynem wysiękowym. W tym przypadku skóra potrzebuje dłuższego czasu na pełną regenerację, jest to proces złożony na który składa się regeneracja nabłonka oraz tworzenie łącznotkankowej blizny. Blizna powstaje w momencie, gdy uszkodzenie jest na tyle duże, że procesy włóknienia przeważają nad procesami regeneracji komórek, ciąg tych ważnych procesów naprawczych prowadzi do wytworzenia blizny.

Kolejne dwa stopnie oparzenia wymagają już leczenia specjalistycznego, np. chirurgicznego, bowiem trzeci stopień oparzenia dotyczy już uszkodzenia pełnej grubości skóry a czwarty stopień obejmuje także tkankę podskórną i leżące pod nią tkanki i kości.

Leczenie blizn po oparzeniach

Niektóre oparzenia mogą pozostawiać bliznę na resztę życia. Jest kilka rzeczy, które można zrobić podczas procesu gojenia, aby zminimalizować problemy z blizną po oparzeniu:

• Podczas gdy skóra goi się, utrzymuj ranę w czystości i nie nakładaj żadnych kremów ani tłustych substancji.


• Lekarz lub farmaceuta doradzi ci, jak najlepiej dbać o oparzenie.


• Nie przekłuwaj żadnych pęcherzy, ponieważ może to prowadzić do infekcji


• Po wygojeniu się oparzenia powinieneś jak najszybciej zastosować terapię silikonową, taką jak KELO-COTE®. Preparat można nakładać na bliznę dwa razy dziennie.


• Powinieneś unikać narażania uszkodzonej skóry na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ może to spowodować pęcherze. Skóra jest szczególnie wrażliwa w pierwszym roku po urazie


• Zalety plastra silikonowego Kelo-cote® w pielęgnacji blizn po oparzeniach;


• Kelo-cote® – zmiękcza, wygładza i spłaszcza powierzchnię blizny – zmniejsza stopień odbarwienia blizny – łagodzi swędzenie i uczucie dyskomfortu – wpływa na normalizację produkcji kolagenu

Kelo-cote® łatwo nakłada się na wszystkie obszary skóry, w tym okolice stawów i zgięć oraz szybko wysycha pozostawiając niewidoczny, przepuszczający powietrze „film”, stanowiący ochronę przeciw bakteriom oraz negatywnym bodźcom środowiska zewnętrznego.

Główną istotą działania KELO-COTE® na bliznę jest tworzenie opatrunku silikonowego a tylko 24 godzinny kontakt silikonu z blizną zapewniający okluzję daje efekt terapeutyczny.