Depresja – problem XXI wieku

Depresja – problem XXI wieku

Objawy depresji u współczesnych ludzi pojawiają się coraz częściej. Nie sprzyja długotrwały stres, ciągła presja, pośpiech, dążenie do perfekcji oraz trudności w relacjach. Ten stan pogłębiać mogą także zaburzenia snu. I choć przyczyny depresji są bardzo różne to o samym zaburzeniu najczęściej mówi się w kontekście wpływu obniżonego nastroju na codzienne życie. Odczuwany smutek bowiem znacząco je zmienia, choć bardzo często nie stało się nic takiego, co mogłoby doprowadzić do przygnębienia. Świat staje się szary, brakuje nam energii do wykonywania najprostszych zadań, mamy kłopoty z myśleniem oraz emocjami. Tak jakby wszystko, co do tej pory robiliśmy przestawało mieć jakieś znaczenie. Zdarza się, że taki stan wywoływany jest przez burzę hormonów oraz gwałtowną zmianę w życiu, z którą nie umiemy sobie poradzić. Takim problemem jest na przykład coraz częściej diagnozowana depresja poporodowa.

Jakie są objawy depresji?


Warto pamiętać o tym, że depresja to choroba a nie fanaberia i sama nie minie. Wymaga odpowiedniego leczenia i terapii, a ten proces może trwać bardzo długo. I bardzo często bywa bagatelizowany i przez chorego, i przez jego otoczenie, co również nie pomaga w podjęciu stanowczych kroków. Wiele osób boi się również, że zaburzenie depresyjne nawracające będzie pewnego rodzaju łatką, która jednoznacznie kojarzy się z chorobami psychicznymi, a one w dalszym ciągu są wstydliwym tematem.

Co powoduje zaburzenia snu?

Jednym z pierwszych objawów depresji jest bezsenność. Najczęściej wygląda ona tak, że pacjent nad ranem się wybudza i nie może z powrotem zasnąć, choć nadal czuje zmęczenie. Zdarza się też, że niektóre osoby przesypiają pół dnia. Poza tym pojawia się stałe zmęczenie fizyczne, a to sprawia, że wizja dnia pełnego rzeczy do zrobienia staje się bardzo przytłaczająca. Z czasem pojawiają się inne zaburzenia depresyjne. Anhedonia powoduje, że traci się radość życia, a przyjemności przestają cieszyć. Zmienia się życie seksualne, spada aktywność, pacjenci przestają się interesować, co dzieje się z najbliższymi, w pracy, wśród znajomych. Często pojawiają się też bóle głowy, myśli samobójcze oraz objawy psychotyczne. Z drugiej strony świadomość, że coś nie działa tak jak wcześniej budzi poczucie winy, co dalej nakręca spiralę. Zaburzenie depresyjne są bowiem związane z irracjonalnym lękiem, który towarzyszy w każdym momencie.

Jak leczy się zaburzenie depresyjne nawracające?

Są różne rodzaje depresji. Najczęściej dzieli się ją na egzogenną (wynikającą z czynników zewnętrznych) i endogenną. Warto zwrócić uwagę, że im bardziej objawy depresyjne będą się łagodnie rozciągać w czasie, tym trudniejsze jest rozpoznanie zaburzeń psychicznych. Wiele osób podkreśla, że częstą przyczyną są zaburzenia w biochemii mózgu, a ten typ choroby dotyka najczęściej kobiety szczególnie w okresach, gdy zachodzą zmiany w gospodarce hormonalnej. W czasie menopauzy bądź przy porodzie organizm przechodzi tak wielką rewolucję, że czasem ciężko jest mu wrócić na dawne tory i pojawiają się problemy z nastrojem. Wiele osób przy tym skutecznie maskuje obawy, więc trudno jest rozpoznać depresję w jej początkowym stadium.

Leczenie depresji najczęściej opiera się na odpowiedniej psychoterapii oraz na stosowaniu odpowiednich preparatów zaleconych przez lekarza. To on, rozpatrując przyczyny chorób psychicznych oraz analizując objawu, jest w stanie wprowadzić właściwe leki przeciwdepresyjne oraz zaplanować całą konieczną terapię. Najczęściej pacjentom z powodu pojedynczych objawów depresyjnych, jak i w stanach przewlekłych przepisuje się środki przeciwdepresyjne wpływające na stężenie we krwi serotoniny i noradrenaliny bądź nieselektywne inhibitory wychwytu noradrenaliny i serotoniny (trójpierścieniowe lekami przeciwdepresyjne) czy selektywne inhibitory wychwytu noradrenaliny i serotoniny oraz selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny oraz inhibitory monoaminooksydazy. To środki, które powinny dawać efekty już po kilku tygodniach kuracji. Często pomacha się leczenie terapią interpersonalną, poznawczą czy psychodynamiczną.