Bardzo niewiele osób ma oboje oczu o identycznym kształcie, wymiarach i mocy optycznej, przez co u większości ludzi wady wzroku różnią się między lewym a prawym okiem. Mimo tego, u większości osób te różnice są dość niewielkie, a wręcz niezauważalne, gdyż mózg potrafi je skompensować. A co jeśli różnica w mocy optycznej między oczami jest większa? Ten zakłócający prawidłowe widzenie stan nazywa się anizometropią lub różnowzrocznością.

Czym jest anizometropia?

Anizometropia jest sytuacją, w której refrakcja oczu danej osoby różni się o więcej niż 1 dioptrię. Oznacza to stan, w którym jedno oko widzi większy obraz otoczenia a drugie oko, mniejszy. Takiej różnicy mózg nie potrafi już skompensować, przez co pojawiają się różne objawy jak np. rozmazanie obrazu, podwójne widzenie, zezowanie, mrużenie oczu, widzenie naprzemienne. Czasami zdarza się, że nie jest to zauważane przez daną osobę, a zamiast tego występują niecharakterystyczne objawy, takie jak bóle głowy, zmęczenie, czy zawroty głowy. 

Bardzo niebezpiecznym powikłaniem anizometropii jest niedowidzenie na jedno oko (tzw. leniwe oko), którego przyczyną jest używanie tylko jednego oka przy jednoczesnym ignorowaniu obrazu przekazywanego z drugiego oka. Kiedy przez dłuższy czas oko jest prawie nieużywane, staje się ono nieodwracalnie słabsze. Z tego powodu różnowzroczność należy diagnozować i leczyć jak najszybciej, najlepiej we wczesnym dzieciństwie, kiedy nie dojdzie jeszcze do trwałych ubytków wzroku.

Rodzaje anizometropii

Anizometropia chociaż z definicji wydaje się być prostą wadą, to dzieli się na kilka rodzajów, do których należą:

1. Anizometropia prosta - gdy jedno oko nie ma żadnej wady wzroku, a drugie ją posiada.
   


2. Anizometropia złożona - gdy w obu oczach występuje wada wzroku tego samego rodzaju (np. krótkowzroczność), lecz istnieje duża różnica w refrakcji między oczami.
   


3. Mieszana anizometropia - gdy jedno oko ma inną wadę niż drugie (jedno jest krótkowzroczne, a drugie dalekowzroczne).
   

Leczenie anizometropii

Różnowzroczność może być leczona na wiele sposobów, jednak podczas wyboru metody należy wziąć pod uwagę wiele kwestii, takich jak rodzaje wad na obu oczach, różnice między widzeniem na lewym i na prawym oku, czy wiek pacjenta.

Tradycyjne okulary są mniej przydatne w korekcji anizometropii. Związane jest to z faktem, że różnica w grubości szkieł okularowych między oczami może wywoływać dyskomfort i utrudniać widzenie obuoczne. Z tego powodu soczewki kontaktowe są dużo wygodniejsze w korekcji różnowzroczności. W przypadku, gdy wadę ma tylko jedno oko, wystarczy zakładać dobrane przez okulistę soczewki jedynie na to oko. Kiedy jednak wada dotyczy obu oczu i na każdym z nich jest inna, specjalista (okulista lub optometrysta) dobiera odpowiednie soczewki osobno dla jednego i dla drugiego oka.

Inną formą leczenia różnowzroczności jest zabieg chirurgiczny przeprowadzany na jednym lub obu oczach, co dla niektórych pacjentów może okazać się lepszym wyborem. Należy jednak pamiętać, iż każda operacja niesie ze sobą możliwe ryzyko utraty wzroku i innych powikłań, dlatego też nie wszyscy decydują się na tę opcję terapeutyczną.

Anizometropia, czyli ryzyko pod kontrolą

Różnowzroczność, choć wydaje się być normalną wadą wzroku, może być dość niebezpieczna w skutkach. Po zauważeniu jakichkolwiek objawów wymienionych powyżej warto zgłosić się do specjalisty w celu zbadania wzroku. Szybkie wykrycie anizometropii daje możliwość zastosowania odpowiedniej, skutecznej korekcji.