Diagnostyka i leczenie niewyczuwalnych zmian nowotworowych piersi

Nowotwory są przyczyną 20% wszystkich zgonów w Polsce. 40% kobiet w wieku 45-65 lat
umiera każdego roku z powodu raka.
Dynamika wzrostu zachorowań na nowotwory w Polsce ma tendencję wzrostową i należy do najwyższych w Europie.
Nowotwory piersi stanowią 17 % wszystkich nowotworów u kobiet
Współczynnik zachorowalności wynosi 30/100 000 kobiet co oznacza iż co roku u 10 000 kobiet zostanie wykryty rak piersi i będzie przyczyną śmierci prawie połowy z nich.
Jedną z wielu przyczyn tak dużej ilości zgonów jest to ,iż pacjentki rozpoczynają leczenie zbyt póżno. Tylko u 20% kobiet rozpoznajemy nowotwór piersi w I stopniu zaawansowania choroby czyli w stadium miejscowym. 80% kobiet w momencie rozpoznania leczenia ma przerzuty do węzłów chłonnych lub przerzuty odległe.
Na taki stan rzeczy wpływa wiele przyczyn. Jedną z ważniejszych jest powolna i niezadowalająca poprawa wczesnego rozpoznawania nowotworów. Jest to ściśle związane z dostępem do nowoczesnej diagnostyki.
Badania udowodniły, że im mniejszy guz piersi tym większa szansa na całkowite wyleczenie.
Gdy rak ma mniej niż 1 cm odsetek wyleczonych kobiet wynosi 95% zaś wielkość od 1-2 cm
zmniejsza tę szansę do 50-80% w zależności od złośliwości histologicznej nowotworu.
Należy dążyć więc do wykrywania i leczenia jak najmniejszych nowotworów piersi.
Dzięki działaniom profilaktycznym kobiety zostały uświadomione o konieczności regularnych badań klinicznych uzupełnianych badaniem mammograficznym i ultrasonograficznym. Najczęściej jednak zgłaszają się do lekarzy gdy same wykryją nieprawidłowości w piersi takie jak guzek, wyciek z brodawki sutkowej lub jej wciągnięcie , zmiana kształtu piersi lub owrzodzenie skóry.
Należy zwrócić uwagę na fakt ,iż w 40% raka piersi w I stopniu zaawansowania zmiana w piersi jest niewyczuwalna , a może być wykryta jedynie w mammografii bądź USG w postaci guzka, zaburzenia architektury piersi lub skupiska mikrozwapnień.
Przy stwierdzeniu takiej zmiany kolejnym krokiem jest konieczność stwierdzenia czy jest to zmiana łagodna ?, czy mamy doczynienia z rakiem piersi?
Jedną z metod jest biopsja aspiracyjna celowana /BACC/. Polega ona na precyzyjnym pobraniu niewielką igłą pod kontrolą USG materiału do oceny cytologicznej. Patolog określa nam rodzaj komórek występujący w zmianie. W ten sposób można ocenić rodzaj zmiany
w około 90% jest tylko jeden warunek- zmiana musi być widoczna w badaniu USG.
W przypadkach gdy patolog nie może postawić rozpoznania na postawie biopsji cienkoigłowej pod kontrolą ultrasonografu zostaje założona tzw „kotwica”-drucik pozwalający nam zlokalizować zmianę. Kierując się tym oznaczeniem wycinamy całą zmianę i to pozwala nam na ostateczne ustalenie rozpoznania.
Około 30% zmian jest widoczna jedynie w badaniu mammograficznym .Aby rozpoznać rodzaj zmiany możemy wykonać biopsję cienkoigłową pod kontrolą mammografii.
Drugim rodzajem badania jest pobranie materiału za pomocą grubej igły również pod kontrolą mammografii. Czasami jednak zbyt mały rozmiar zmiany wyklucza to badanie.
W tych przypadkach również posługujemy się „kotwicą” w celu lokalizacji i wycięcia zmiany.
Od 20 lat systematycznie wzrasta liczba wykrywanych nowotworów piersi wykrywanych jedynie dzięki badaniom obrazowym /MMG i USG/ To warunkuje coraz większą potrzebę wykonywania opisanych tu metod diagnostycznych. Dzięki nim u chorych może być postawione precyzyjne rozpoznanie i wdrożone właściwe leczenie w najwcześniejszym stopniu zaawansowania.
Pamiętajmy raka możemy pokonać, ale tylko raka wcześnie wykrytego.